Özet

Bu çalışmanın amacı, Türkiye’de kent nüfusunun toplam nüfus içindeki payı ile kişi başına gayri safi yurt içi hâsıla arasındaki ilişkiyi incelemektir. Bu amaçla, Türkiye’nin 1961-2015 dönemine ait yıllık veriler kullanılmıştır. Değişkenlerin durağanlık testleri ve değişkenler arasında uzun dönemli ilişkinin varlığını tespit etmek için Johansen Eşbütünleşme Analizi yapıldıktan sonra uzun ve kısa dönemli Granger nedensellik analizi incelenmiştir. Son olarak, değişkenler arasındaki nedensellik dönemlerini belirleyebilmek için zamanla değişen nedensellik analizi yapılmıştır. Çalışmada yapılan analiz sonuçlarına göre değişkenler arasında uzun dönemli ilişkilerin olmadığı ancak VAR yöntemine dayalı Granger nedensellik analizine göre ise değişkenler arasında çift yönlü nedensellik ilişkilerinin olduğu bulgusuna ulaşılmıştır. Zamanla değişen nedensellik analizi ile geleneksel yöntemlerden farklı olarak değişkenler arasındaki ilişkilerin dönem dönem değişebileceği görülmüştür. 1983-1998 ve 2000-2015 dönemleri arasında kentleşmeden büyümeye doğru nedensellik olduğu görülmüştür. Bu gelişmede, 1980 sonrası dönemde sanayileşme, turizmin gelişmesi ve terör olaylarının etkisi ile kentleşmenin hızlanması etkili olabilir. Ayrıca, büyümeden kentleşme doğru olan nedensellik dönemleri, ekonomik büyümenin, işbölümünü, ihracatı ve istihdamı arttırarak yerleşme yerlerinin büyüyüp kentleşmesinde dönem dönem daha etkili olabileceğini göstermektedir.

Çalışmanın tamamına şu iki bağlantıya tıklayarak ulaşabilirsiniz:

Birinci Bağlantı.

İkinci Bağlantı.